ما پولی نداریم!

فریده دیبا درباره ی مسائل مالی شاه می نویسد:

محمدرضا عمداً اطرافیانش را تشویق می کرد او را ترک کنند و سراغ زندگی خود بروند. به این ترتیب، طی چند روز، تعداد اطرافیان محمدرضا و ما به چند نفر تقلیل یافت.

آنچه محمدرضا را نگران می ساخت، ولخرجی ها و عیاشی های این همراهان بود.

آنها هر غلطی می خواستند، می کردند و پول آن را [به] حساب محمدرضا می گذاشتند. صورتحساب هتل مجلل مأمونیه برای مخارج اطرافیان محمدرضا طی چند روز، به رقم تکان دهنده ی 200 هزاردلار رسید!...

بعضی از همراهان آن قدر وقیح بودند که پول باخت های کلان خود در کازینوی هتل مأمونیه را هم به حساب محمدرضا گذاشته بودند!...

واضح بود که همه می خواهند محمدرضا را بدوشند.

شاه آب پاکی را روی دست همه ی آنها ریخت و گفت: «ما فعلاً در تبعید هستیم و پولی نداریم به شما بدهیم. اگر کسی می تواند مخارج خود را تأمین کند، می تواند همراه ما بماند؛ در غیر این صورت، بهتر است به ایران برگردد!»     (م 4 / ص 418)